Wenter - bi er froher en Owwebreisech wor
Robert Hoß
Ech froren mech bo dran dat leit dat me ja kä Schnie mie seit. Etjitt kä Wenter mie - kä Fross dat jof et froher all ömsoss. Me bruch kän deuer Urlaubsreis no Tirol zo Schnie on Eis. Jeschliddert wur durch et janze Dorf kä Salz wur domols noch jeworref met Sand on Seechmell worjestreut e Pädche an de Stroßeseit. Die Stroßemette die bliff frei dat wor en herrlech Schliddererei: von de „Holl" bis an „Rübhause" däten mir mem Schlidde sause! Die
Hopstroß wor manchmol su glatt Aus de Weiherjass eraus |
Üwwe Daach fuhren die Kenner owends dann die jonge Männer och manech Mädche soß off drop op dem selfsjebaute Bob. Zesamme met dem Steuermann paßten drop su 7, 8 Mann. Zwä Kasteschlidde - en lange Dill ferdech wor dat janze Spill. Ber met dort fahre - der mot zeje de Berch erop - bis hennech de „Degen" am Wasserbasseng - op de Holl die Abfahrt wor dafür janz doll! Me merk net, dat et späder wur
(Gekürzte Fassung) |